<< Wstecz	Wybrano: R-5886 a,   z 1916 roku.	Zmień język na
		Drukuj

"Połapcie nam liski, liski małe, które psują winnice, ponieważ winnice nasze kwitną." – PnP 2:15.

W powyższym wersecie słowo „połapcie” (w angielskim tłumaczeniu tego wersetu występuje słowo „take” w znaczeniu zabierania – przyp. tłum.) jest użyte w sensie łapania, pomocy w łapaniu lisów, szczególnie małych lisów. Lis jest znany jako przebiegłe, ale potulne zwierze, niezdolne do srogości, brutalności, ale jest powodem większych szkód. Już sam jego niewinny wygląd czyni go tym bardziej niebezpiecznym. Młody lis, podobnie do każdego młodego z rodziny psowatych, jest z charakteru bardzo destruktywny. Lis jest szczególnie chytry i przebiegły, kiedy chce uczynić jakąś szkodę, zatem tym trudniej nabrać podejrzeń co do jego złych zamiarów. Posiada osobliwą prostotę usposobienia, przyciąga swą pozorną niewinnością, i tym bardziej ma tendencję do zwodzenia.

W naszym tekście król Salomon obrazowo przedstawia niemoralne czyny naszej upadłej natury, które nie są tak krańcowe, tak rażące jak inne, jednak nie są mimo wszystko mniej szkodliwe. Istotnie, są one szczególnie oszukańcze i łatwo umykają naszej uwadze i z tego powodu potrzebują uważniejszego i bardziej stałego czuwania. Słowa te są wypowiedzią Oblubieńca do Jego wybranki. Kładzie On nacisk na "liski małe" i daje do zrozumienia, że mogą one być bardzo niszczycielskie.

Gdy powyższe określenie zastosujemy do grzechów zauważymy, że istnieją małe grzechy, które w rzeczywistości są bardziej niebezpieczne niż większe grzechy, ponieważ mniej się ich wystrzegamy niż tych większych. Każdy instynktownie strzegłby się lwów, niedźwiedzi, węży, itp., lecz małe liski wyglądają tak atrakcyjnie i zdają się być tak szczere w usposobieniu, że jeśli ktoś nie miał bolesnego doświadczenia z nimi, to mało albo wcale ich się nie obawia. Ale te małe zwierzątka mają skłonność do drapania i niszczenia wszystkiego, z czym się zetkną.

STRZEŻ UWAŻNIE „WINNICY”

W ilustracji mędrca mówi się o winorośli, jakby te liski miały szczególne upodobanie do winogron, a winogrona reprezentują owoce Ducha Świętego. Tak jak młode liski zachwycają się rozrywaniem winorośli swymi ostrymi pazurami i podgryzaniem korzeni swoimi zębami, tak małe grzechy rozrywają gałęzie i podgryzają korzenie duchowych latorośli, a w ten sposób zagrażają życiu winorośli. One niszczą i pożerają cenne grona, które są bardzo delikatne. Winogrono podczas fazy wzrostu i gdy jest małe, jest niezwykle delikatne a jej łodygi są bardzo łamliwe i łatwo odrywają się od winorośli i niszczeją. Podobnie duchowe owoce w sercu i życiu niedojrzałych Chrześcijan mogą być łatwo zniszczone, albo przez ich własną niedbałość i brak ostrożności, albo przez przykład braci. Jak ostrożni powinni być ci, którzy dłużej znajdują się na Niebiańskiej ścieżce. Powinni być ostrożni przez czuwanie nad swymi słowami i postępowaniem w obecności młodszych i mniej dojrzałych owieczek ze stada! Obojętna krytyka braci przed początkującymi a także innymi może spowodować nieopisaną szkodę i jest objawem braku miłości i Chrześcijańskiej dojrzałości.

Każde dziecko Boże powinno szczególnie wystrzegać się małych rzeczy, które wydają się być żartami, a niekiedy czynią więcej szkody w Kościele niż te, które wydają się być wielkie. Są to drobne insynuacje, które często pozostawiają żądło, żarty z rzeczy świętych, obracanie ustępów Pisma Świętego w żart, drobne akty samolubstwa itp. Jeśli każdy z nas uważnie przemyśli te rzeczy i wiele innych, zauważy w istocie, że wyrządzają one wiele szkód uszkadzając gałęzie i niszcząc cenne owoce Pańskiej Winnicy. Zatem, drodzy bracia, dążmy do tego by być coraz uważniejszymi, aby złapać te "małe liski". Niechaj każdy z nas indywidualnie czuwa i modli się, abyśmy naszymi myślami, słowami lub uczynkami nie wstrzymywali bądź umniejszali wzrostu duchowych owoców w nas samych lub w drugich.

Trudno nam sobie zdać sprawę z tego, jak potężny mamy wpływ ku dobremu, bądź też ku złemu w sprawach, które wydają się być drobnostkami, jeśli nie zostaną przez nas skrupulatnie przeanalizowane. Oh, te małe liski! Nieostrożne słowa wypowiadane bezmyślnie lub w chwili zniecierpliwienia, drobne narzekania, sarkastyczne słowo lub uśmiech, spojrzenie lub wzruszenie ramion - o, jak bardzo się liczą te rzeczy w naszym codziennym życiu, rozwijając lub cofając nasz duchowy rozwój, i często drugich! Jak gorliwie powinniśmy się starać budować nasz własny charakter, a także charaktery braci! Nasz Pan pilnie zwraca Swoją uwagę na te wszystkie rzeczy. Pamiętajmy, "Kto wiernym jest w małym i w wielu wiernym jest”.

S-34.11.173/ ,  W.T.R-5886 a – 1916 r.