<< Wstecz |
Wybrano: R-5922 a, z 1916 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
„Niech kupi miecz”.
Czemu nasz Pan powiedział do Swoich uczniów: „Ten, kto nie ma miecza, niech sprzeda swoją szatę i kupi jeden” (Łuk. 22:36; Łuk. 22:38), a później powiedział do Św. Piotra: „Włóż miecz swój do pochwy swojej, gdyż kto mieczem wojuje, od miecza ginie” (Mat. 26:51-52)?
Powinniśmy pamiętać o okolicznościach. Jezus wiedział, że nadeszła Jego godzina, w której miał być zdradzony, uczyniony więźniem, a następnego dnia ukrzyżowany. Było niezbędnym, aby okazać, że Jego pochwycenie nie było uczynione siłą, ale że On dobrowolnie dozwolił na pochwycenie i ukrzyżowanie Siebie. Ojciec mógł wiedzieć, aniołowie mogli wiedzieć, i Jego uczniowie też mogli wiedzieć, że miał On moc by żądać od Ojca legionów aniołów dla Swojej obrony i protekcji od rąk Jego wrogów, ale inni nie mogli tego wiedzieć. Pożądane było, że powinno być jasno zamanifestowane, iż Jezus i Jego uczniowie mogliby się obronić, tak jak Św. Piotr rzeczywiście zaczął to czynić gdy wyciągnął swój miecz i odciął ucho sługi najwyższego kapłana. Jezus natychmiast uleczył ucho i poinstruował Piotra aby się nie bronił, oraz poddał Się, prosząc zaledwie, aby Jego uczniowie nie byli napastowani.
Okoliczność pokazała, że nasz Pan poddał Się dobrowolnie, a w tym była lekcja. Gdyby nie było mieczy w grupie Jego uczniów, to mogłoby być twierdzone, że żadna obrona nie mogłaby mieć miejsca. Posiadanie mieczy uczyniło możliwym okazanie odwagi Jego uczniów, oraz gotowość Jezusa do poddania Się.
Gdy Jezus powiedział, że jeśli to konieczne, to ich szaty powinny być sprzedane aby kupić miecz, Apostołowie odpowiedzieli, że mieli wśród siebie dwa miecze, to Jezus odpowiedział: „To wystarczy”. One miały być zaledwie na pokaz, a nie ku obronie.
Nic w tym wersecie Pisma Świętego nie wydaje się dawać żadnego zezwolenia na działania wojenne, ani na sugestię niektórych, że Jezus chciał aby Jego naśladowcy wojowali mieczem. To prawda, nie wszyscy, którzy wojowali mieczem zginęli od miecza, oraz nie wszyscy, którzy unikali wojowania mieczem zachowali swoje życia, ale Pan mówi tu o ogólnej zasadzie. Ten, kto przygotowuje się na działania wojenne i kłopoty, z całą pewnością otrzyma ich wiele, zgodnie z ogólnym postępowaniem upadłej ludzkiej natury. Z drugiej strony, uczniowie Pańscy są zachęcani do „poszukiwania pokoju ze wszystkimi ludźmi, oraz świętości, bez której żaden człowiek nie ujrzy Pana” – Żyd. 12:14.
Na Straży 1971/3/08, str. 48 W.T. R-5922 a – 1916 r.