Wszyscy słudzy Pańscy powinni zwracać uwagę na Pana, a nie na samych siebie. Niech każdy z nas skieruje swoją energię na wskazywanie ludziom Baranka Bożego, a nie siebie. Skromność jest klejnotem, bez względu na to, gdzie się ją spotyka; jest jedną z łask Ducha, którą wszyscy z poświęconych Panu powinni się starać w wielkim stopniu rozwinąć i dobrze wypolerować. Pamiętajmy, że naśladowanie Jezusa, w najlepszym tego słowa znaczeniu, oznacza postępowanie Jego ścieżkami; usiłowanie, by w miarę możliwości postępować tak, jak On postępowałby dzisiaj; czerpanie lekcji z tego, co On czynił i mówił osobiście, oraz z instrukcji, które pozostawił nam przez Apostołów, odnoszących się do współuczestniczenia w Jego cierpieniach oraz drogi do chwały i nagrody w Jego Królestwie.
Chrystus jest Barankiem Bożym, ponieważ jako niepokalany został wybrany dziesiątego dnia Nisan, a jako baranek paschalny – czternastego Nisan skazany na śmierć za lud Boży. Jak baranek poddał się śmierci; a Jego krew, pokropiona na nadproża i odrzwia Domu Bożego, powstrzymuje rękę wtórej śmierci przed wyrządzeniem nam szkody. Mamy przywilej spożywania Jego pieczonego ciała z przaśnym chlebem szczerości i prawdy oraz gorzkimi ziołami prześladowań itd., stojąc przepasani i obuci, z laską w ręku, w drodze do antytypicznego Kanaanu.
